5 jaar geleden kapte ik – zonder het zelf te weten – een gesprek af voordat het een echt gesprek werd. Door via mail te vragen of 1 van de eisen van de opdracht bespreekbaar was. Nooit doen. Altijd op gesprek gaan.
Dat weet ik nu en daarom pak ik het nu anders aan. Op gesprek gaan, is investeren. En goed om meerdere redenen. Je leest blog 5 / 5 over mijn 5 grootste leermomenten van de afgelopen 5 jaar.
30/70 regel
Je kent ongetwijfeld de 30/70 regel wel: als een man 70% van de functie-eisen kan afvinken, waagt hij het erop. Een vrouw blijft hangen in de 30% die ze niet kan (denkt ze) en besluit niet te reageren.
Heel eerlijk: ik herken dat wel. Ik kan mezelf klein voelen als ik de (vaak lange) waslijst aan eisen lees die gesteld worden.
Maar in de afgelopen 5 jaar heb ik meer leren denken als een man. Bij 70% waag ik het erop en probeer ik tot een kennismakingsgesprek te komen. En wel om deze 3 redenen:
1. Opdracht binnen halen
De meest voor de hand liggende is uiteraard een opdracht binnen halen. Want ik wil graag continuïteit in werk en inkomen. De inhoud van zo’n gesprek laat zich raden. Het belangrijkste is: is er een click? Want de click speelt een belangrijke rol in een selectieprocedure.
Is er een click, dan is er de gunfactor. En met de gunfactor blijkt de waslijst met wensen en eisen vaak kneedbaar. Wat een handdruk en een kop koffie al niet kunnen doen.
2. Scherp stellen
Ieder gesprek is waardevol op z’n eigen manier. Alleen al vanwege het feit dat ik – hoe dan ook – weer op scherp word gesteld. Door degene die tegenover me aan tafel zit: wat is het voor type? Hoe moet ik hem/haar benaderen? En lukt dat binnen de bepalende eerste ogenblikken en tegelijk mezelf te blijven?
Door de vragen die gesteld worden. Over keuzes die ik heb gemaakt. Voorbeelden van opdrachten en waar m’n hart nou eigenlijk echt ligt: projectmanagement of allround communicatie?
Laatst nog werd me die vraag gesteld. En terwijl ik antwoord gaf, wist ik: deze opdracht wordt ‘em niet. Maar wat was het een goed gesprek. Ik stond weer op scherp en had er ook nog eens een leuk contact aan over gehouden.
3. Netwerk
Want dat netwerk is een 3de reden om op gesprek te gaan. Want ookal levert een gesprek nú geen opdracht op: wie weet wat de toekomst brengt? Door gesprekken te voeren, groeit m’n netwerk met de juiste mensen. En die kennen ook weer mensen etc. etc. Je weet nooit hoe een koe een haas vangt.
Investeren
Daarom ga ik altijd op gesprek. Ook bij twijfel of ik wel het juiste profiel heb. Het is investeren in mezelf en in mijn toekomst.
Geef een reactie