‘Waarom zou je in dienst blijven?’ De vraag bleef zweven in de strakblauwe lucht boven het sloepje in de Amsterdamse grachten en hield me al langer bezig. Ik antwoordde: ‘Ik kan nog zoveel leren daar.’ Mijn sloepgenoot knikte bedachtzaam: ‘Vast. Maar buiten leer je meer dan binnen.’ Mijn wereld stond stil.
Zes woorden als laatste zetje om de knoop door te hakken. Daar – dobberend door de historische binnenstad – kon ik er niet meer omheen: tot ziens dienstverband, hallo zelfstandig bestaan. Na 5 jaar gaan deze woorden nog altijd met me mee. Naar ieder gesprek, naar iedere nieuwe opdracht. Je leest blog 1 / 5 over mijn 5 grootste leermomenten van de afgelopen 5 jaar.
Jas
De man die de wijze woorden sprak, heeft geen idee van de belangrijke rol die hij speelde bij mijn keuze voor ‘zelfstandig worden’.
Onbewust heeft hij een mantra voor me gecreëerd. Hij bood me een jas: die trok ik aan en niet meer uit.
Ik droeg de jas toen ik voor het eerst ging buiten spelen en me inschreef bij de KvK. Ze hield me warm en windvrij toen ik last had van tegenwind. Ik had d’r aan tijdens m’n eerste schrijfopdracht en bij de eerste ‘klus-op-locatie’. Ze hing over m’n arm toen ik voor een nieuwe opdracht koos, terwijl ik niet weg hoefde waar ik toen zat. Maar…buiten gebeurt ‘t.
De jas helpt me ook in slapeloze nachten die ik weleens heb tijdens een opdracht. Dan is ze als een warme deken. Ik sla haar midden in de nacht om me heen als ik met een kop dampende thee aan de keukentafel lijstjes maak tot m’n hoofd leeg is en zwaar van de slaap.
Als ik wat te vieren heb, zwaai ik de jas triomfantelijk boven m’n hoofd: het opleveren van een klus, een nieuwe opdracht en toen ik 5 jaar werd.
De jas is er altijd als ik naar buiten ga. En buiten leer ik. Elke keer weer.
Onmisbaar
Buiten spelen is onmisbaar voor de ontwikkeling van kinderen, stelt Jantje Beton. Buiten spelen is je fantasie de vrije loop geven, anders leren kijken naar dingen, samenwerken. Dat geldt niet minder voor volwassenen.
Buiten spelen is ook jezelf bezeren. Door lelijk uit je zelfgebouwde (boom)hut te vallen bijvoorbeeld en dan met een gat in je broek naar huis. Of je blijft haken achter een doornige struik. Dan weet je: ‘Dit doe ik de volgende keer anders.’
Buiten spelen is je warme huis, waar alles vertrouwd is, verlaten op zoek naar (on)mogelijkheden buiten.
Dat is voor mij het werken als zelfstandige: zoeken naar het nieuwe en het onbekende. Buiten met m’n jas aan. Elke keer weer spannend. Altijd leerzaam.
Ik val weleens of blijf haken, maar dan gaat er een lapje over het gat in m’n jas en naald en draad door een winkelhaak. Mijn jas krijgt haar eigen uiterlijk en wordt er alleen maar mooier op.
Buiten leer je meer dan binnen.
Meer over Finesse 5 jaar:
Foto: selfie van/door mijn oudste zoon toen hij tijdens buiten spelen hoog in een boom hing
Geef een reactie