‘Hoe vind je ’t gaan, Roel, zo zonder telefoon? Nog altijd leuker dan met?’ Ik stel de vraag terwijl we met z’n drietjes naar school toe fietsen vanmorgen. Het zonnetje schijnt gezellig de hele weg met ons mee en onderweg kwaken de eenden om het hardst om aandacht. ‘Nou ja, heel eerlijk: ik mis ‘em nu toch echt wel. De foto’s op Instagram, maar ook gewoon m’n spelletjes. En het is pas dag 5.’ De verzuring slaat toe.
Dag 5 van onze no screen challenge staat in het teken van sport. En wie sport, kent de pijn van brandigere spieren en het gevoel in elkaar te storten. Verzuring. Nét als het einde van je workout nog niet helemaal in zicht is. Ga je de finish halen?
Verzuring
Roel verzuurt. Nog maar 3 dagen op de teller, maar het einde is nog net te ver weg. De dagen zonder schermpje vallen hem nu zwaarder dan eerder deze week. Verleidingen liggen constant op de loer. Vandaag bij een vriendje toch een kwartiertje op de iPad meegekeken (5-4 in mijn voordeel). Hidde narrig: ‘Dan mag ik nu ook een kwartier!’ Nee dus. We houden vol.
En ik snap Roel. Ook ik voel wat verzuring opkomen. Vanochtend was ik bijna blij met driftig Whatsappgepiep uit m’n werktelefoon. En daar moest echt op gereageerd worden dit keer. En voor ik het wist stond Facebook open op m’n computer. Fout, hartstikke fout. En nog even heen en weer geappt met wat flauw gegrap naar wat anderen. Voordeel Roel: 6-5.
Volhouden
Afleiding is het beste middel tegen de verleiding. School, buiten spelen, sporten. En dat hebben we gedaan vandaag. Moi inclus. Vanmorgen een BBB-circuitje en vanmiddag onder streng toezicht nog wat verder vetverbrandendgezwoegd. Verzuring negeren en weer door. Finish gehaald. Total loss met trillende handjes: het is een mirakel dat ik deze woorden op papier krijg. Prima manier om een telefoon te vergeten: ik zou ‘em niet eens kunnen vasthouden.
Weekendverleidingen
Het weekend staat voor de deur. Morgen weer een sportmenu voor de mannen en een logeetje op komst. Plezier voor de boeg en dat haalt het ergste zuur uit de verzuring.
Eerder deze week vertelde Roel dat onze gast had gevraagd of hij z’n iPad mee moest nemen. ‘Oh, mam. Ik durfde het gewoon niet te zeggen, maar dat wil ik eigenlijk niet. Dan kijk ik mee! Wil jij z’n moeder even appen dat ie ‘em liever thuis laat? Appen mag voor deze keer…’ Medemoeder grinnikend geappt en de iPad blijft thuis. Weer een verleiding minder.
En ik? Geen sporten voor mij. Daar heb ik de kracht niet meer voor. Maar wel genoeg andere verleiding: shoppen met zus en nicht. Geen tijd voor sociaal gedoe als ik vrijwillig en zo vaak mogelijk uit de kleren ga.
En dan is het alweer zondag: tijd voor de grote wrap-up. Een exclusief en diepgaand interview met Roel: hoe kijkt hij terug, gaat hij dingen anders doen, welke dingen dan enzovoort enzovoort. Mis ’t niet!
Geef een reactie