‘Maandag was het moeilijkste. Verder vond ik deze week zonder scherm eigenlijk net zo leuk als een week mét scherm,’ concludeert Roel tijdens het avondeten. ‘En jij, mam? Vond jij het moeilijk?’ Ja, mam vond het heel moeilijk. Mam had er meer moeite mee dan kind. Absurd. [Lees meer…]
No screen challenge: bijna…
Op 1 april een appje krijgen van je zus dat ze ziek is en dus niet gaat winkelen, is geen grap. Ook m’n nichtje laat verstek gaan. Grieperig, zegt ze. Was het gisteren geen vrijdag? Sta je daar om half 8 in je keuken in een lege agenda te staren. En buiten begint het te regenen…
No screen challenge: verzuring
‘Hoe vind je ’t gaan, Roel, zo zonder telefoon? Nog altijd leuker dan met?’ Ik stel de vraag terwijl we met z’n drietjes naar school toe fietsen vanmorgen. Het zonnetje schijnt gezellig de hele weg met ons mee en onderweg kwaken de eenden om het hardst om aandacht. ‘Nou ja, heel eerlijk: ik mis ‘em nu toch echt wel. De foto’s op Instagram, maar ook gewoon m’n spelletjes. En het is pas dag 5.’ De verzuring slaat toe.
No screen challenge: ijsjesdag
Het wordt stil: alles en iedereen om me heen vervaagt. Ik heb alleen nog oog voor het pure genot in mijn hand. Vol wellust staar ik ernaar en heel even weet ik niet hoe ik moet beginnen: likken, bijten of happen? Om dat keuzemoment nog wat uit te stellen eerst nog maar even ruiken. Ik twijfel, zuig dan verse zuurstof in m’n longen en hap…om me heen versplintert de wereld in duizenden stukjes.